Vilten

Al een hele tijd had ik er een boek over in de kast staan. Prachtige dingen stonden erin om te maken. Maar ja, wat je er allemaal niet voor moest aanschaffen! Behalve mooie wol natuurlijk, vermeldde het boek bouwplastic, bamboe gordijnen, olijfzeep, nylonvitrage... waar vind je dat allemaal en wat kost dat allemaal niet. En dan weet je nog niet eens of je het vaker wilt doen en zit je met al die spullen in huis. Het mooie boek verdween in de kast en ik dacht niet meer aan vilten.

Totdat ik via facebook een workshop vilten ontdekte. Bij mij in de stad nog wel. De ideale manier om het eindelijk eens te proberen! Het bleek niet alleen leuk om eens een keer te doen, maar het was ook nog erg gezellig.

Bovendien leerde ik hier dat je helemaal geen bamboe gordijnen nodig hebt, maar kunt volstaan met een sushimatje. Ook de olijfzeep bleef hier achterwege. Om het loogproces van het vilten op gang te brengen, kun je in feite elke zeep gebruiken. In de workshop werd gewerkt met goedkoop afwasmiddel. Goed om te weten dat het daar ook mee kan, maar voor je handen is dat niet zo prettig als je het vaker wilt doen.

  

Deze twee lapjes vilt waren het resultaat van een ochtendje. Het ziet er misschien nog niet spectaculair uit, maar het lijkt me echt leuk om dit vaker te doen! Deze lapjes kan ik dan weer gebruiken om bijvoorbeeld nieuwe seizoentafelpopjes te maken. Uiteraard zal ik jullie dan van volgende creaties op de hoogte houden.

De snelle vegetariër

Gerechten uit 'De Snelle Vegetariër': zelfgemaakte pizza, tosti uitsmijter koningshuis en smokey chilischotel met tacochips.

Alweer een tijdje geleden deed ik mee aan een winactie bij De Groene Meisjes, en zowaar... ik won! Sinds een week ben ik in het gelukkige bezit van 'De Snelle Vegetariër' van Jacintha Bokma. Haar naam komt je misschien bekend voor, vanwege haar eerder verschenen veganistische kookboek 'Puur Plantaardig'. Het boek dat ik gewonnen heb, is een nieuw deel in de serie 'De Dikke Vegetariër', 'De Dunne Vegetariër' enzovoort. Goedgekeurd door Antoinette Herzenberg, die het voorwoord schreef. 

Hoewel ik al die hierboven genoemde boeken graag op mijn keukenplankje zou hebben staan, is 'De Snelle Vegetariër' waarschijnlijk het meest bruikbaar voor wannabe-keukenprinsessen zoals ik. Zelden een kookboek in handen gehad dat zó uitlokt om ermee aan de slag te gaan. Voor een aantal recepten bleek ik de spullen al gewoon in huis te hebben, en dus maakte ik er meteen drie recepten uit. Dat is één van de pluspunten van dit boek: er wordt nadrukkelijk gewerkt met producten die je meestal wel in huis hebt, of anders makkelijk in de supermarkt of desnoods de biowinkel kunt kopen. Verder zijn de recepten duidelijk, zonder al te veel ingewikkelde stappen en inderdaad... snel! Bovendien leveren ze ook nog smakelijke gerechten op. Hier en daar worden zelfs tips gegeven wat je met restjes ingrediënten of overgebleven kliekjes kunt doen. Erg handig.

Hoewel de doelgroep blijkbaar vegetariërs is, flirt het boek ook met veganisme en raw food. Nu vind ik die laatste twee wat extreem om structureel door te voeren in mijn eetpatroon, maar om er zo eens mee te experimenteren vind ik erg leuk. Wie is er nu niet over te halen met een vegan brownie van zelfrijzend bakmeel, appel en sojamelk, die ook nog eens in slechts drie minuten gaar is?

Is er dan geen enkel minpuntje aan dit boek te noemen? Jazeker wel, dat is er! Waar ik me echt aan stoor zijn de QR-codes her en der. Als je dit boek over pakweg tien jaar nog gebruikt, zijn die dingen hopeloos verouderd en op dit moment zijn ze bijna een belediging voor mij omdat ik geen smartphone heb: zonder behoorlijke telefoon of I-pad ben je blijkbaar niet in staat fatsoenlijk te koken. Whahaha, proest! Gelukkig heb ik niet het idee dat de codes essentiële informatie ontsluiten. Per saldo vindt ik dit boek dus een goede aanwinst voor mijn kookboekenplankje. Dankjewel Groene Meisjes!